Oude wijfjes
Nooit uitgegeven werk van Giovanni Pascoli

Voor de haard tegen elkaar aan, warm en stijfjes,
gelijk een kudde witte schapen,
zeggen hun paternoster d’ oude wijfjes
en stralen als zilveren sterren hun slapen

door de schoorsteen stijgen de amens ten hemel
op een zuchtje adem naar buiten gewiegd,
af en toe klinkt gegiechel tussen ’t gezemel
omdat iemand, in die warmte, een windje liet

turris eburnea, salus infirmorum
een kat loopt langs gaat verveeld weer op stap,
ianua coeli, consolatio afflictorum
de vonken stijgen tot hoog in de kap

opa beluistert het lijzig’ gezang,
klanken van weemoed naar een ver oord,
en hij roert de maïspap in de pan,
het stoofvlees pruttelt lustig voort

en hij droomt: dat door dodelijke magie,
als bij toeval de gelige pap transformeert
in goud! En dat hij, God Wodan, thans
het zwaard van het Walhalla smeedt!

opa beluistert ’t slaapverwekkend gezang
droomt van Walhalla, plots door slaap overmand
zakt zijn hand in de kokende pan
met gries van honderdtachtig graden, verbrandt

hij slaakt een kreet en vervloekt de Heer;
zo vallen van hun stoel al die grootjes
en blijven als kevertjes op hun rug gekeerd
wild spartelen met hun pootjes

en hij verwenst Wodan en Boeddha luid
en ook Jesaja en de gehele Drievuldigheid.
De wijfjes slaan haastig een kruis
als helikopters toerend op volle snelheid

opa vraagt vergiffenis, zorgt nu met beleid
en waardig als een oude plebaan
dat de pap keurig in de borden glijdt;
warmte en honger kleuren de wangen aan

Aan de pap, tegen elkaar aan, warm en stijfjes
eten als varkentjes die oude wijfjes;
met hun vorken prikkend naar elkaar
snaaien ze een botje van hier en van daar

en vraatzuchtig zuigend op botjes en vetranden
terwijl van de artrose hun kaken kraken
verliezen ze in de saus hun kunsttanden,
en ze laten zich ook die goed smaken

en opa denkt: toch, in hun jongere jaren
had ik ze allemaal lief, zó knap
maar de tijd gaat voort en komt nooit weer
en een traan biggelt in de pap

Klaagzang van een wapenhandelaar


Ik verkocht een stuk kanon,
toen de wielen en nog een stuk kanon
de stootbodem en de lader,
het vizier en nog een stuk kanon
en nóg drie stukken, later.
Nu zegt iemand op teevee
dat hij me doodschiet met míjn kanon,
maar wist ik veel dat hij met die delen
een heel kanon zou hebben gecreëerd?
Als ik dat had geweten
had ik de opdracht toch zeker niet geaccepteerd!

Ik verkocht hem honderd helikopters
met bijbehorend wapensysteem
en een lanceerinrichting voor raketten
en een luchtafweersysteem.
En nu beloert die heli
als een valk mijn eigen huis.
Als ik had geweten wat hij met mijn spullen vermocht
had ik hem heus
die kernkop niet verkocht!
Hij leek zo gedistingeerd, een gentleman;
nooit kunnen vermoeden, het bleek een tiran.

Als ik had geweten dat een klant
mijn vijand kon worden
van mijn land
van het Westen
dan zweer ik u
bij uw kinderen
bij de Heer,
dan betaalde hij bij mij
vijftig procent meer!
Dus, zoals u ziet:
Ik ben echt de kwaadste niet.

Nieuw gezegde
Avondrood,
kruithuis ontploft, alle mensen dood.

Star Wars
In memoriam een gamer

Drieduizend ruimteschepen
verwoestte hij
toen werd hij geraakt
door een brommer van opzij

Het snelste dier ter wereld
De jaguar in een kooi,
met zijn vrijgevige natuur,
schenkt u honderdtwintig
keer geeuwen per uur.

De filosoof
Ik heb er geen verklaring voor:
de dingen eindigen almaar door.