Het alweer even geleden dat ik een blog schreef op deze pagina. Dat betekent niet dat ik stilzat, maar juist dat ik het heel druk had. Bijvoorbeeld met boeken vertalen. In dit blog vertel ik je over twee boekvertalingen die ik het afgelopen jaar heb gemaakt, die een brief in de hoofdrol hadden.
Brieven. Gesloten komen ze bij je aan. Je opent de envelop, vouwt het vel open, begint te lezen. Langzaamaan onthullen de gedachten van de schrijver zich. Meestal lees je een brief in een ruk uit. Brieven intrigeren en ze zijn een bron van inspiratie voor schrijvers.
De verloren brief – Cristina Caboni
Als Sofia na haar scheiding zichzelf opnieuw moet uitvinden, pakt ze haar oude hobby en werk van antieke boeken restaureren weer op. In een antiquariaat in Rome ontdekt ze een heel bijzonder boek van een van haar favoriete schrijvers. Het is gehavend, maar ze houdt zo van de schrijver en ze wil niets liever dan dit exemplaar in ere herstellen. Thuis, in haar werkkamer, vindt ze tussen het omslag en de schutbladen een verborgen brief. Geschreven door Clarice, een boekbindster uit begin negentiende eeuw. De brief onthutst en intrigeert Sofia. Het lijkt alsof Clarice het rechtstreeks tegen haar heeft! En ze laat er geen twijfel over bestaan: Clarice heeft nog meer brieven verstopt. Om haar verhaal te vertellen, om niet vergeten te worden, om erkend te worden.
Sofia gaat op zoek naar de verloren brieven en stukje bij beetje reconstrueert ze het dramatische levensverhaal van Clarice, dat zich steeds meer met dat van haarzelf verstrengelt.
Vertaald uit het Italiaans met Rianne Aarts voor Xander uitgevers
Oorspronkelijke titel: La rilegatrice di storie perdute
Een brief met vlechtjes – Christian Antonini
In Een brief met vlechtjes is de hoofdpersoon een brief! Johanna wordt door haar vader als een postpakket, als een brief, verstuurd met de goederentrein van Mexico-Stad naar El Paso in Amerika. Hij plakt een stel postzegels op haar jurk en het adres van Johanna’s moeder, in Amerika, en zo vertrouwd hij haar toe aan de zorgen van het treinpersoneel.
In de trein verveelt de eigenwijze Johanna zich al snel. En aangezien ze een brief is, en dus verhalen bij zich draagt, en de liefde van haar afzender, praat ze honderduit. Zo maakt ze kennis met de passagiers en het voltallige treinpersoneel. Ook met de machinist en de stoker van wie ze leert hoe de stoomlocomotief werkt en hoe je een stoomtrein bestuurt.
Ondanks de goede zorgen van het treinpersoneel, kan dit niet voorkomen dat de trein wordt overgenomen door de legendarische Pancho Villa, kopstuk in de Mexicaanse revolutie, begin twintigste eeuw. Wanneer een deel van de revolutionairen zich tegen hun keert en de machinist uitschakelt, komen alle passagiers in gevaar. De dappere Johanna zint op een oplossing, want ze wil kost wat het kost de liefde van haar vader, en zichzelf, veilig naar haar moeder brengen.
Vertaald uit het Italiaans met Rianne Aarts voor La zeta boeken.
Oorspronkelijke titel: Una lettera coi codini
